Kontrasty i różnorodność to najlepiej zauważalne cechy Kvarneru, regionu, który rozciąga się od masywu górskiego Učki do Dalmacji.

Długą tradycję turystyki uzdrowiskowej, która rozpoczęła się w czasach Austro-Węgier, przede wszystkim dzięki łagodnym warunkom klimatycznym i dostępności komunikacyjnej tej części Chorwacji, dziś kontynuują liczne centra wellness i leczenia thalasoteriapią.

Ten kierunek, dobrze znany miłośnikom kempingu, ma wiele zalet do uprawiania turystyki przez cały rok. Widoczne jest to na całym terenie: od Riwiery Opatijskiej, gdzie jak podają źródła historyczne chorwacka turystyka zaczęła się rozwijać w połowie XIX wieku, przez Rijekę, trzecie co do wielkości miasto w Chorwacji i stolicę Żupanii Primorsko-goranskiej, po największe chorwackie wyspy, Krk i Cres. Tak samo na mapie turystycznej rozpoznawane są od dawna również wyspy Lošinj i Rab, jak również „chorwackie zielone srece“ – Gorski Kotar, leśno-górski łącznik między kontynentalną i nadmorską Chorwacją, z Parkiem Narodowym Risnjak i Bjelolasicą jako najwyższym szczytem. Większa część kempingów znajduje się na wyspach, na których widać ukierunkowanie na ekologię i różnorodność biologiczną Kvarneru. Będąc zanurzonym w świecie roślin i zimozielonych lasów z działaniem aromaterapeutycznym, w czasie urlopu na wyspach kvarnerskich nie przepuść poznania sępa białogłowego, chronionego gatunku ptaków, który ma tutaj swoje siedliska. Obserwowanie delfinów jest jeszcze jedną atrakcją na morzu, którą możesz się cieszyć w wodach wokół Lošinju, gdzie ssaki te podpływają, może w poszukiwaniu pysznych kvarnerskich krewetek. Ten specjał w bladoczerwonym kolorze obok vrbnickiej žlahtiny jest jednym ze znaków rozpoznawczych kuchni i wina Kvarneru, w której ważne miejsce zajmują specjały kontynentalne z Gorskiego Kotaru, jak grzyby, owoce morza i dania z dziczyzny.